رسول خدا)ص) می فرماید:هر کس برمن صلوات بفرستد ولی بر آل من صلوات نفرستد بوی بهشت به او نخواهد رسید؛در حالی که بوی بهشت از راه پانصد ساله استشمام می شود.
بادرودوشادباش هیچ فکر کرده ا ید ؟؟ زمانیکه اعراب شتر سوار ملخ خوربه ایران متمدن حمله کردند؛ابتداکتابخانه های باارزش را سوزاندند؛ مال و اموال مردم را به یغما بردند ؛ دین آسمانی مارا خرافه پرستی خواندندواز آنجا که در دین مبین اسلام تجاوز به زنان غیر مسلمان آزاد میباشد به زنان ودختران ایرانی تا آنجاکه میتوانستند بیرحمانه تجاوز نمودند؛ وزنازاده های متولد شده را سید، میر وآقا لقب دادند وبه مردم دستور دادند که به این زنازاده ها یعنی سید ها باید احترام بگذارند و یک پنجم از ثروتشان را به آنها ببخشند!! ؛به ما آداب ورسوم زندگی کردن یاددادند!!زبان شیرن پارسی را ازما گرفتند وجای آن زبان عربی را تحمیل کردند،بما گفتندچگونه غذا بخوریم! چگونه آب بنوشیم !چگونه به توالت واردشویم چگونه استحمام کنیم! بما گفتند عقد ازدواج شمارا ماباید بخوانیم تا شما بر یکدیگر حلال گردید! بما گفتند باید درگوش بچه هایتان اذان بخوانیم تا آنها آدم ببار بیایند! بما آموزش دادند تا چگونه با همسرانمان نزدیکی کنیم!!!.......چون ما ایرانیها آدم نبودیم راه و رسم زندگی کردن را بلد نبودیم اما عربهای ملخ خور بلد بودند!.........وما ایرانیهای ساده دل؛ اما پست و زبون !چه عاشقانه ازآنها پذیرایی نمودیم ؟وچه سالهاست که سنگ سیاه آنها رامحکم به سینه میفشاریم !!!!! جالب اینجاست که عربها اصلا ماراالآن هم که بگفته آنها عمل میکنیم قبول ندارند چرا که بنظر آنها عجم آدم بشونیست وفقط عربها هستند که باید امیر وسالار تمام آدمیان روی زمین باشند؛ هیچ دینی در نزد خداوند جز دین اسلام قابل قبول نیست........ جالبه اما بسیار خفت بار؛اسفناک؛ شرم آوروزبونانه........ درتمام دنیا ملتها به فرهنگ ودین وزبان وآداب و رسوم خویش افتخار میکنند وتا سرحد مرگ ازآنها دفاع میکنند اما ما ایرانیها آئین کهن ؛تمدن؛زبان وفرهنگ خود را در مقابل اندیشه های جاهلانه اعراب وحشی افسار گسیخته باختیم وچه خفت بار وزبونانه درمدح وستایش آنها سینه سپر کرده ایم براستی کعبه آمال وآرزوهای ایرانی سرسپرده در کجای این جهان پهناور قراردارد؟ در عربستان؟سوریه؟ عراق؟ فلسطین ؟ لبنان؟ آفریقا؟ یا درلس آنجلس؟ نیویورک؟ پاریس؟ لندن ؟یا ....شما بگوئید. دل هر ایرانی که برای ایران نمی طپد بهتر که هیچ وقت نطپد.
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
سلام اکبر جان
ممنون که سر زدی
منم با تبادل لینک موافقم
موفق باشی
قهرمان فراموش شده
بادرودوشادباش
هیچ فکر کرده ا ید ؟؟
زمانیکه اعراب شتر سوار ملخ خوربه ایران متمدن حمله کردند؛ابتداکتابخانه های باارزش را سوزاندند؛ مال و اموال مردم را به یغما بردند ؛ دین آسمانی مارا خرافه پرستی خواندندواز آنجا که در دین مبین اسلام تجاوز به زنان غیر مسلمان آزاد میباشد به زنان ودختران ایرانی تا آنجاکه میتوانستند بیرحمانه تجاوز نمودند؛ وزنازاده های متولد شده را سید، میر وآقا لقب دادند وبه مردم دستور دادند که به این زنازاده ها یعنی سید ها باید احترام بگذارند و یک پنجم از ثروتشان را به آنها ببخشند!! ؛به ما آداب ورسوم زندگی کردن یاددادند!!زبان شیرن پارسی را ازما گرفتند وجای آن زبان عربی را تحمیل کردند،بما گفتندچگونه غذا بخوریم! چگونه آب بنوشیم !چگونه به توالت واردشویم چگونه استحمام کنیم! بما گفتند عقد ازدواج شمارا ماباید بخوانیم تا شما بر یکدیگر حلال گردید! بما گفتند باید درگوش بچه هایتان اذان بخوانیم تا آنها آدم ببار بیایند! بما آموزش دادند تا چگونه با همسرانمان نزدیکی کنیم!!!.......چون ما ایرانیها آدم نبودیم راه و رسم زندگی کردن را بلد نبودیم اما عربهای ملخ خور بلد بودند!.........وما ایرانیهای ساده دل؛ اما پست و زبون !چه عاشقانه ازآنها پذیرایی نمودیم ؟وچه سالهاست که سنگ سیاه آنها رامحکم به سینه میفشاریم !!!!! جالب اینجاست که عربها اصلا ماراالآن هم که بگفته آنها عمل میکنیم قبول ندارند چرا که بنظر آنها عجم آدم بشونیست وفقط عربها هستند که باید امیر وسالار تمام آدمیان روی زمین باشند؛ هیچ دینی در نزد خداوند جز دین اسلام قابل قبول نیست........ جالبه اما بسیار خفت بار؛اسفناک؛ شرم آوروزبونانه........
درتمام دنیا ملتها به فرهنگ ودین وزبان وآداب و رسوم خویش افتخار میکنند وتا سرحد مرگ ازآنها دفاع میکنند اما ما ایرانیها آئین کهن ؛تمدن؛زبان وفرهنگ خود را در مقابل اندیشه های جاهلانه اعراب وحشی افسار گسیخته باختیم وچه خفت بار وزبونانه درمدح وستایش آنها سینه سپر کرده ایم
براستی کعبه آمال وآرزوهای ایرانی سرسپرده در کجای این جهان پهناور قراردارد؟ در عربستان؟سوریه؟ عراق؟ فلسطین ؟ لبنان؟ آفریقا؟ یا درلس آنجلس؟ نیویورک؟ پاریس؟ لندن ؟یا ....شما بگوئید.
دل هر ایرانی که برای ایران نمی طپد بهتر که هیچ وقت نطپد.