حجاب و نظربازى از نظر قرآن‏

بدحجابى و بى‏حجابى کارى بسیار زشت و مفاسدش فراوان است، حرمت بدحجابى و بى‏حجابى از غیرت خدا است، خوشا به حال انسانى که به دنبال حق نسبت به ناموسش غیرت نشان دهد.

از آنجائى که مرد و زن از رفت و آمد در کوچه و بازار، و خانه اقوام و شرکت در اجتماعات، و مدارس و دانشگاهها براى تحصیل علم، و سفرهاى زیارتى و سیاحتى چاره‏اى ندارند، جهت حفظ سلامت فکرى و روانى و قلبى مرد و زن، یک دستور واجب در رابطه با زنان، و یک فرمان واجب در رابطه با هر دو در قرآن مجید آمده.

اما در رابطه با زنان:

یا ایّها النّبى قل لأزواجک و بناتک و نساء المؤمنین یدنین علیهنّ من جلابیبهنَّ ذلک ادنى ان یعرفن فلایؤذین و کان الله غفوراً رحیماً.

اى پیامبر، به زنان و دختران خود، و به تمام زنان اهل ایمان بگو خویشتن را به چادر بپوشانند، تا به پاکى و عفت شناخته شوند، و از تعرض چشم چرانان، و هوس‏رانان مصون مانده، آزار نبینند، خداوند در حق عبادش آمرزنده و مهربان است.

اما در رابطه با مرد و زن:

قل للمؤمنین یغضّوا من ابصارهم و یحفظوا فروجهم ذلک أزکى لهم انّ الله خبیر بما یصنعون.

و قل للمؤمنات یغضضن من ابصارهنّ و یحفظن فروجهنَّ.

اى رسول من مردم مؤمن را بگو، چشم از نگاه به نامحرمان بپوشند، و اندام شهوت را از حرام الهى حفظ کنند، که اینگونه عمل کردن، براى آنان پاکیزه‏تر است، همانا خدا بر هر چه انجام دهید آگاه است.

و اى نبى من، به زنان باایمان بگو دیده از نگاه ناروا بپوشند، و اندام خود را از عمل زشت حفظ نمایند.

امام صادق (علیه السلام) فرمود: عیسى به اصحابش گفت:

ایّاکُمْ وَالنَّظْرَهَ فَإِنَّها تَزْرَعُ فِى الْقَلْبِ الشَّهْوَهَ، وَ کَفى بِها لِصاحِبِها فِتْنَهً، طُوبى لِمَنْ جَعَلَ بَصَرَهُ فى قَلْبِهِ وَ لَمْ‏یَجْعَلْ بَصَرَهُ فى عَیْنِهِ.

بر حذر باشید از نگاه آلوده، که در زمین قلب میل به حرام مى‏کارد، و براى نظرانداز فتنه ایجاد مى‏کند، خوشا به حال کسى که دیده‏اش را در دل قرار داده، و دیده سر را براى امور لازم قرار داده.

امیرالمؤمنین (علیه السلام) فرمود:

لَیْسَ فِى الْبَدَنِ شِىْ‏ءٌ أَقَلَّ شُکْراً مِنَ الْعَیْنِ فَلاتُعْطُوها سُؤْلَها فَتَشْغَلَکُمْ عَنْ ذِکْرِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ.

چیزى در بدن کم شکرتر از چشم نیست، آن را از خواسته‏اش محروم کنید، که شما را از یاد خداى بزرگ بازمى‏دارد.

رسول حق (صلى الله علیه وآله وسلم) فرمود:

لِکُلِّ عُضْو حَظٌّ مِنَ الزِّنا، فَالْعَیْنُ زِناهُ النَّظَرُ.

براى هر عضوى بهره‏اى از زنا هست، و زناى چشم، دیده دوختن به نامحرم است.

هنگامى که به فرموده قرآن دختر شعیب به پدرش در رابطه با موسى گفت:

یا ابَتِ اسْتَأْجِرْهُ انَّ خَیْرَ مَنِ اسْتَأْجَرْتَ الْقَوِىُّ الْامینُ.

پدرم او را اجیر کن، همانا از نظر قدرت و امانت بهترین کسى است که اجیر مى‏کنى.

به او گفت: دخترم آرى این جوانى پرقدرت است، قدرتش را از کنار زدن آن صخره بزرگ دانستى، امین بودنش را از کجا شناختى؟

گفت: پدر، از پیش روى او به جانب خانه مى‏آمدم، به من گفت از دنبال من حرکت کن، اگر راه را به خطا رفتم تذکّر بده، ما مردمى نیستیم که از پشت سر، زنان را با دیده خود دنبال کنیم.

رسول حق (صلى الله علیه وآله وسلم) فرمود:

مَنْ مَلَا عَیْنَهُ مِنْ حَرام مَلَا اللّهُ عَیْنَهُ یَوْمَ الْقِیامَهِ مِنَ النّارِ الّا انْ یَتُوبَ وَیَرْجِعَ.

هر کس دیده‏اش را از حرام پر کند، خداوند در قیامت دیده‏اش را از آتش پر نماید، مگر اینکه توبه کند، و از عمل خود برگردد.

رسول الهى از حضرت حق نقل مى‏کند:

النَّظَرُ سَهْمٌ مَسْمُومٌ مِنْ سَهامِ ابْلیسَ، مَنْ تَرَکَها مِنْ مَخافَتى ابْدَلْتُهُ ایماناً یَجِدُ حَلاوَتَهُ فى قَلْبِهِ.

نظر حرام، تیرى مسموم از تیرهاى ابلیس است، هر کس از ترس من دیده از نامحرمان بپوشد، به جاى آن ایمانى به او بدهم که لذت آن ایمان را در قلب خود بیابد. 

برگرفته از سایت عرفان . استاد شیخ حسین انصاریان